همه چیز درباره پسته
مختصری درمورد پسته
ارزش غذائی :
دانش امروز برتریهای پسته را از پاره ای جهات بر بسیاری از خوراكیهای مقوی و مغذی از جمله خاویار، میگو، گوشت قرمزو سفید و …. را به اثبات رسانیده است.
جدول زیر مواد و عناصر موجود در 100 گرم مغز پسته را نشان میدهد:
آب 5/6 گرم فسفر 430 میلی گرم
پروتئین 19/8 گرم کلسیم 410میلی گرم
چربی 53/5 گرم آهن 7/7 میلی گرم
هیدرات های کربن 16/2 گرم پتاسیم 972 میلی گرم
فیبر 0/5 گرم منیزیم 150 میلی گرم
عناصر معدنی 2/8 گرم
مقدار انرژی حاصل از 100 گرم مغز پسته حدوداً 626 كیلو كالری میباشد.
گیاه شناسی پسته :
درخت پسته اهلی ) (Pistacia Vera L.) متعلق به تیره سماق (Anacardiaceae) است جنس Pistacia دارای 11 گونه است كه همگی آنها از خود، تربانتین یا سقز ترشح میكنند.گیاهان این تیره بصورت درخت یا درختچه هستند.
درخت پسته دارای برگهای مركب شانه ای است و هربرگ یك جوانه جانبی را در برمیگیرد. اكثر جوانه های جانبی به گل آذین اولیه مبدل میشوند و یك محور اصلی را تشكیل میدهند كه در سال بعد خوشه پسته را تولید می كنند. بنابراین این خوشه های پسته به صورت جانبی بر روی شاخه یكساله میشوند.
از نظر گیاه شناسی میوه پسته در ردیف میوه های شفت طبقه بندی میشود میوه های شفت متشكل از سه قسمت : لایه برون خارجی، لایه میان گوشتی و لایه درون برسخت هستند كه درون بر، هسته را میپوشانند. تفاوت میوه های شفت در بخش خوراكی آنها است. در پسته و بادام، هسته (مغز) به صورت خوراكی میرسد، در حالی كه سایر میوه جات شفت (زردآلو، هلو)، هسته سخت دارند و میان برگوشتی بخش خوراكی میوه می باشد.
درخت پسته دو پایه است، یعنی برای تولید میوه به وجود هر دو پایه نر و ماده نیاز می باشد و تشخیص درخت نر و ماده از یكدیگر به جز از روی گل آنها (آن هم در فصل بهار و به هنگام گل دادن ) میسر نیست.
البته كارشناسان و باغداران باتجربه از روی اندازه درخت، شكل برگها، شكل جوانه ها و نحوه استقرار آنها برروی شاخه ها، درخت نر را از ماده براحتی تشخیص میدهند.
گل ها فاقد گلبرگ و غده های شهد ساز بوده، بنابراین زنبور عسل را به خود جلب نمیكند و گرده گل توسط باد پراكنده میشوند. درخت پسته برگ ریز است، بدین معنا كه در پاییز خزان نموده و زمستان را در خواب می گذراند.
ریشه زائی درخت پسته به صورت محوری و عمودی است و تا عمق بیش از دو متر داخل خاك فرو میرود. سیستم ریشه زائی عمقی درخت را قادر می سازد تا به اعماق خاك نفوذ كرده و از آب و مواد موجود در آن به خوبی تغذیه نماید و از این رو درختان پسته قابلیت سازش با دوره های طولانی خشكسالی را دارند.
قدرت تولید ریشه فرعی در درخت پسته خیلی ضعیف است و هرگاه انتهای ریشه اصلی قطع شود، درخت خشك شده و از بین می رود.
مرحله نونهالی درخت پسته طولانی است. تا قبل از پنج سالگی، درختان میوه كمی تولید می كنند و از 10 تا 12 سالگی باردهی كامل و اقتصادی درخت آغاز می شود.
درخت پسته عادت به رشد عمودی دارد، به نحوی كه رشد سریع جوانه انتهائی از رشد جوانههای جانبی در درختان مسنتر جلوگیری میكند. این ویژگیها بر نحوه تربیت نهالهای جوان، هرس درختان بالغ و جوانسازی درختان مسن تاثیر زیادی دارد.
كودهای آلی :
كودهای آلی براساس منشاپیدایش به سه دسته عمده : حیوانی، گیاهی، و مخلوط تقسیم میشوند.
مزایای كودهای آلی :
این كودها ممكن است بتوانند تمامی عناصر ضروری پرمصرف و كم مصرف را برای گیاه تامین كنند. اهمیت دیگر كودهای آلی، بهبود و افزایش نفوذپذیری خاك نسبت به آب و هوا و در نتیجه نفوذپذیری ریشه یا گیاه می باشد.
انواع كود های آلی:
كودهای آلی بر اساس منشاء پیدایش به سه دسته عمده: حیوانی، گیاهی و مخلوط تقسیم می شوند.
مزایای كود های آلی:
این كود ها ممكن است بتوانند تمامی عناصر ضروری پر مصرف و كم مصرف را برای گیاه تامین كنند. اهمیت دیكر كود های آلی، بهبود و افزایش نفوذپذیری خاك نسبت به آب و هوا و در نتیجه نفوذپذیریریشه یا گیاه می باشد.
عناصر غذایی مختلف :
ا زت (N):
ازت یا نیتروژن یكی از عناصر اصلی میباشد كه چگونگی رشد و باردهی درختان پسته به آن بستگی دارد. ازت عنصری غذایی است كه كمبود آن رشد باروری و تولید محصول را محدود می سازد. اكثر توصیه هایكودی نیز براساس همین عنصر پایه گذاری شده است. برای تولید هر 300 كیلوگرم محصول پسته خشك در هكتار، بیش از 5/6 كیلوگرم ازت مصرف میشود. ازت همانند فسفر و پتاسیم دارای نقش ساختاری بوده و عملكرد و همچنین اعمال تنظیمی گیاه به عهده آنها می باشد. اگر نصف كود از ته مورد نیاز، هنگام گل دادن یعنی تقریباً اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه (سالهای عادی ) و نصف دیگر زمان مغز گرفتن و پر كردن دانه، اواخر خرداد تا اوایل تیرماه مصرف گردد علاوه بر افزایش میزان محصول، از ریزش جوانه های گل نیز جلوگیری مینماید.
درختان میوه خزان دار از جمله پسته در زمان خواب زمستانه ازت زیادی جذب نمینمایند، پس دادن كود از ته به زمین بعد از برداشت محصول (شهریور، مهرماه) به علت آغاز دوره خواب گیاه وكند شدن قدرت جذب آن، بازده چندانی ندارد. بهتراست در سال های كم بار(off) كودهای از ته را تا حدود 30 درصد كمتر از سال های پربار (on) مصرف نمود.
علائم كمبود ازت :
كاهش میزان ازت برگ باعث كاهش محصول، تاخیر در برگ دادن وگلدهی، كاهش رشد طولی و قطرهای شاخه ها، قرمز شدن پوست درخت، كوچك و زرد شدن برگها، قرمز شدن رگبرگها و دمبرگها و ریزش برگ قبل از پاییز و خصوصاً زمان رسیدن محصول در درختان پر محصول به صورت توام یا مستقل مشاهده می شود.
معمولاٌ در صورت كمبود ازت در اوایل فصل رشد، برگهای پایین درخت كم رنگ تر و ریزتر شده و تعداد برگها نیز كاهش یافته و یا به طور كلی رشد تاج درخت كم میشود. در صورت ادامه كمبود ریزش برگ های پیرتر زودتر از معمول انجام می شود.
فسفر (P):
فسفر یكی از عناصر اصلی و كلیدی در تولید پسته به حساب می آید كه در بیشتر اعمال فیزیولوژیكی گیاه اهمیت دارد از جمله در تولید ATP و آنزیمها. با وجودیكه، در بعضی خاكها كودهای فسفاته به زمین داده نمیشود اما كمبود این عنصر كمتر مشاهده میشود. به نظر میرسد دلیل اصلی آن وجود قارچهای میكوریزا در این خاكها باشد كه به جذب فسفر كمك نموده و درختان كمبودی نشان نمیدهند.
علائم كمبود :
در صورت كمبود فسفر علائمی از قبیل دیربازشدن جوانه ها ، برگهای سبزرنگ پریده و پیدایش نقطه های سوخته با اشكال غیریكنواخت، در نزدیكی لبه برگهای مسنتر از خود نشان خواهد داد. این نقاط در طول فصل گسترش یافته تا اینكه تمامی پهنك را فرا گرفته و نهایتاً خشك شده و به زمین میریزد.
پتاسیم (K) :
پتاسیم در ساخت پروتئین، آنزیمها، اعمال تنظیمی و ارتباط آب و گیاه نقش كلیدی را ایفا می كند. پتاسیم باعث تسهیل نفوذ آب در سلولهای گیاهی و كنترل كننده عمل باز و بسته شدن روزنه های برگ به هنگام تعرق میباشد. نیاز گیاه به پتاسیم بسیار زیاد است كه در صورت وجود به شكل قابل جذب و محلول در فاز مایع، به راحتی می تواند آن را جذب كند. چون تحرك پتاسیم در خاك بسیار كم است، لذا تغذیه گیاهان ریشه عمیق در خاكهای رسی با كودهای پتاسه كار مشكلی نمیباشد. برای كود دهی به باغات فاقد پتاسیم در خاكهای دارای بافت سنگین و رسی می باید مقادیر زیادی از آن را درون شیار كودی ریخته و گرنه درختان پاسخ مناسبی به دریافت كود نخواهند د اد.
كمبود پتاسیم در باغهای كه در اراضی سبك و شنی احداث می شوند، نیز وجود دارد و میتوان اینگونه باغها را با مقدار متوسطی كود پتاسه كه هر 2 تا 3 سال به زمین داده میشود، ترمیم واصلاح نمود. بهتر است مقدار محاسبه شده كود پتاسه در چند نوبت در پاییز یا زمستان به همراه سایر كودهای زمستانه، اواخر اردیبهشت ماه و قبل از رشد مغز به درختان پسته داده شود.
علائم كمبود :
علائم كمبود پتاسیم عبارتند از : تغییر رنگ برگها و پیچیدن حاشیه آنها به سمت بالا. همچنین لبه برگ در قسمت تاخورده به رنگ های خاكستری یا مسی در می آید. اغلب برگهای مورد بحث در قسمتهای وسط شاخه ها قرار دارند و هرچه رشد ادامه یابد، شاخه ها كوتاه، كوچك و چند پهلو می شوند .
نتایج و فرمول های كودی در مورد K,P,N :
در خاكهای كه از نظر مواد عالی و پتاسیم غنی باشند، ازت و فسفر تاثیر معنیداری در افزایش محصول داشته و بهترین فرمول كودی 300 گرم از هریك از مواد ازت دار (N) و فسفر (P2O5) به صورت خالص برای هر درخت 600 گرم توصیه میشود. مصرف كود حیوانی به تنهایی میزان محصول را به طور معنیداری افزایش میدهد.
بهترین روش مصرف كودهای شیمیایی به طریق شیاری میباشد كه دو طرف ردیف درختان (و یا هر سال یك طرف ) در انتهای سایه انداز به عرض و عمق 40 سانتیمتر داده شود. اگر میزان مواد آلی در خاك زیاد باشد مصرف ازت وP2O5 تا میزان 300 گرم به هر درخت میزان عملكرد را افزایش داده و اضافه نمودن مواد فوق به میزان 600 گرم به هر درخت عملكرد را بطور معنیداری كاهش میدهد.
علائم رسیدن میوه و زمان برداشت
زمانی كه درصد پوست رویی میوه پسته به راحتی از پوست سخت استخوانی جدا شود، زمان برداشت فرارسیده است.
تغییر رنگ پوست رویی از سبز به گلی تا ارغوانی نیز نشانهای دیگر از رسیدن میوه ها است .
در ماههای آخر فصل تابستان تركخوردگی سطح رویی پوست نرم میوهها نیز نشانی دیگر از نزدیك شدن زمان برداشت پسته است.
برداشت محصول :
پس از رسیدن محصول، برداشت آن باید سریعاً انجام گیرد. عملیات برداشت بوسیله نیروی كارگر و با دست انجام میشود زیرا با توجه به شرایط و نحوه كشت درختان عدم انجام هرس فرم، عدم وجود یكنواختی در ارقام و سنین درختان، امكان برداشت مكانیزه محصول وجود ندارد. نحوه برداشت بدین صورت است كه قبل از شروع چیدن محصول، پارچه های مخصوص دورویه را زیردرختان پهن كرده، به طوری كه كل سطح زمین زیر پوشش تاج پوشیانیده شود سپس هریك از كارگران خوشه های میوه را دردست گرفته و با اندكی فشار به یكی از جهات، خوشه را از محل دم قطع می نمایند و درون پارچه می ریزند. محصول هر درخت پس از برداشت در محلی مخصوص (دارای سایه و كفپوش مناسب) جمع آوری می گردد و بلافاصله درون سبدهای مخصوص ریخته و در كوتاهترین زمان ممكن به محل پایانه فراوری پسته انتقال مییابد.
حمل و نقل محصول تا محل فرآوری :
محصول برداشت شده در اولین فرصت و ترجیحاً در ساعات خنك روز بایستی به پایانه انتقال یابد. برای انتقال محصول بهتر ست آن را در سبدهای مخصوصی نگهداری كنند. سبدها در كامیون یا سایر وسائل حمل و نقل كه دارای سقف هستند گذاشته شده و به محل فرآوری محصول انتقال داده شوند. در صورتی كه انتقال محصول به صورت توده دركامیون و یا وانت انجام می شود بایستی اولاً محفظه بار كاملاً تمیز و خشك باشد، ثانیا كف آنها با یك لایه پارچه پوشانیده شود و سپس محصول پسته روی آن بارگیری و انتقال می یابد.
شماره تماس ثبت سفارش:09199762163